Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Καλησπέρα από Ελβετία. Μετά από περιπετειώδες ταξίδι φτάσαμε τελικά στο Olten που είναι το ξενοδοχεία μας. Αργήσαμε λιγάκι, αλλά όλα καλά! Είμαστε μόλις 10χλμ μακριά από το Zofingen που είναι και το κέντρο της διοργάνωσης.

Πριν φύγω από Ελλάδα κάποιος μου ευχήθηκε την Κυριακή να γίνουν τα όνειρα μου πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι πως το δικό μου όνειρο ήταν να συμμετάσχω σε αυτό τον αγώνα και μετά από πολλές δυσκολίες φέτος, αισθάνομαι ευλογημένος που τα κατάφερα ως εδώ. Το όνειρο θα τελειώσει τη στιγμή που θα στηθώ στη γραμμή της εκκίνησης και εκεί θα ξεκινήσει η σκληρή πραγματικότητα του αγώνα των αγώνων. Πρέπει να απομονώσω από το μυαλό μου όνειρα και ελπίδες, και να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό με πίστη στις δυνάμεις μου.

Πέρασα πάρα πολλά στην αθλητική που πορεία εδώ και 20 χρόνια και αυτός ο αγώνας θαρρώ πως τα αντιπροσωπεύει. Όλα αυτά τα αμέτρητα χιλιόμετρα στο δρόμο, οι πόνοι, οι αγωνίες αλλά και οι χαρές μου, με προετοίμασαν και με φέραν ως εδώ, για να δώσω το πιο μεγάλο μου αγώνα μαζί με τους καλύτερους του κόσμου, σε ένα αγώνισμα που τελικά θεωρώ πως είναι αυτό που μου ταιριάζει καλύτερα.

Συνηθίζεται οι αθλητές να μεταφέρουν τις ευχαριστίες τους μετά από έναν επιτυχημένο αγώνα. Εγώ δεν θέλω να περιμένω. Την Κυριακή μπορεί να συμβεί οτιδήποτε, το καλύτερο και το χειρότερο, μπορεί να μη θέλω να ξαναγράψω τίποτα από την απογοήτευση μου, μπορεί να μη ξέρω και τι λέω από τη χαρά μου. Έτσι κι αλλιώς, όπως έγραψα και παραπάνω, για μένα η μεγάλη επιτυχία είναι η συμμετοχή σε αυτό το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Γι’ αυτό είναι καλύτερα τώρα που είμαι ήρεμος και χαλαρωμένος να πω ένα μεγάλο Ευχαριστώ σε όσους με βοήθησαν να φτάσω ως εδώ. Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα, υπό τον φόβο μην ξεχάσω κάποιον, γιατί είναι αρκετοί οι άνθρωποι που λιγότερο ή περισσότερο με βοήθησαν ειδικά το τελευταίο διάστημα, ο καθένας με τον τρόπο του

– Πρώτα και κυριότερα απ’ όλα στην οικογένεια μου, μάνα, πατέρα και αδερφή που πάντα με στήριζαν έως με …ανεχόντουσαν. Πραγματικά ήταν η καλύτερη ομάδα υποστήριξης που θα μπορούσα να έχω και χωρίς υπερβολή τον τελευταίο κρίσιμο 1,5 μήνα τους έτρεχα για να μπορώ να είμαι πιο συγκεντρωμένος και ξεκούραστος στην προετοιμασία μου.

– Στους λίγους καλούς μου φίλους που με βλέπουν ελάχιστα, αλλά με καταλαβαίνουν και με έχουν στηρίξει με τον τρόπο τους στην “αντισυμβατική” ζωή μου.

– Στους ανθρώπους του συλλόγου μου στο στίβο “ΓΑΣ Ιλισός”, για τη χειμερινή (κυρίως, αλλά όχι μόνο) προπονητική υποστήριξη.

– Στους ομάδα της ποδηλασίας μας “Θησέας – WorldofBike” για πολλές κρίσιμες λεπτομέρειες τεχνικής υποστήριξης και στο ομώνυμο κατάστημα WorldofBike.gr για τις διευκολύνσεις αγοράς ποδηλατικού εξοπλισμού και τα σέρβις.

– Στην active physiotherapy που έκανε το θαύμα και κατάφερα να επανέλθω στο τρέξιμο σε χρόνο ρεκόρ σε σχέση με τη ζημιά που είχα την Άνοιξη.

– Στους ανθρώπους της adidas running που στα πλαίσια της εμπορικής μας συνεργασίας το τελευταίο διάστημα, μου έκαναν την ευχάριστη έκπληξη με πολλά χρήσιμα δώρα δρομικού εξοπλισμού.

– Στην “Inspire Sports” για τα ιδιαίτερα οικονομικά “ενεργειακά συμπληρώματα” διατροφής High5. Με τις μεγάλες ανάγκες σε τζελ, ηλεκτρολύτες κτλ στην προπόνηση μου, η ήδη ακριβή διατροφή μου θα μπορούσε να κοστίζει πολύ παραπάνω.

– Στους ανθρώπους της ελληνικής Ομοσπονδίας Τριάθλου που με εμπιστεύθηκαν θεωρώντας πως αξίζει να έχουμε εκπροσώπηση σε ένα μη ολυμπιακό αγώνισμα.

– Τέλος, για να μην υπάρχουν και παρεξηγήσεις ή παρερμηνεύσεις των παραπάνω, θέλω να ευχαριστήσω και όλους τους φίλους και συνεργάτες που στήριξαν τη δουλειά μου όλα αυτά τα χρόνια, η οποία ήταν ουσιαστικά και ο μοναδικός χορηγός μου. Εξοπλισμός, ταξίδια, διατροφή και λοιπά έξοδα “ειδικής διαβίωσης” κοστίζουν πραγματικά πάρα πολύ και αν δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα δεν μπορείς να προχωρήσεις. Ευτυχώς για μένα δεν περίμενα από κανέναν “ευεργέτη” να μου χορηγήσει τίποτα. Από τα φοιτητικά μου χρόνια δουλεύω για να μπορώ να κάνω τον αθλητισμό που επιθυμώ και αισθάνομαι πολύ τυχερός που τα καταφέρνω με αυτό τον τρόπο.

Έτσι, σας ευχαριστώ όλους που φτάσαμε ως εδώ και να είστε σίγουροι πως την Κυριακή, θα δώσω όλα αυτά που πήρα, για να γράψουμε κι ένα καλό αποτέλεσμα ώστε να σφραγίσουμε αυτό το “ταξίδι” με επιτυχία.

Η ομάδα αύριο, Παρασκευή, πετάει …κυριολεκτικά!

(Το αν θα “πετάει” και την Κυριακή στον αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος θα το δούμε τότε…)

Το ταξίδι προς το Zofingen της Ελβετίας ξεκινά με πτήση από το Ελ. Βενιζέλος προς Φρανκφούρτη (Γερμανίας). Από εκεί θα κατηφορίσουμε οδικώς προς Zofingen, είναι 3-3,5 ώρες δρόμος.

Προτίμησα να κλείσω έτσι τη μετακίνηση μας γιατί το βρήκα πιο βολικό και πιο οικονομικό. Άλλωστε όλα τα έξοδα της μετακίνησης (αεροπορικά, ενοικίαση αυτοκίνητου, βενζίνες, διόδια) τα ανέλαβα προσωπικά οπότε και τα κανόνισα όπως ήθελα εγώ καλύτερα. Η Ε.Ο.ΤΡΙ ανέλαβε να καλύψει τα έξοδα διαμονής, δήλωση συμμετοχής στον αγώνα και τα μεταφορικά του ποδηλάτου.

Αυτά προς γενική ενημέρωση για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις στο ποιος πλήρωσε και τι πλήρωσε, γιατί στις μέρες μας τα οικονομικά όλων είναι δύσκολα και υπάρχουν διάφοροι καλοθελητές που διαδίδουν ότι θέλουν…

Προς το παρόν πάντως επιστρέφω Αθήνα από Χαλκούτσι. Στο δρόμο θα κάνω και μια στάση για ένα τελευταίο φυσιο-σέρβις στον Τάσο. Η επόμενη επικοινωνία μας θα είναι από Ελβετία, αύριο βράδυ με το καλό. Το κινητό μου δεν θα πιάνει, οπότε θα με βρείτε μόνο με τους συνήθεις διαδικτυακούς τρόπους επικοινωνίας. Να είστε όλοι καλά