Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Το ότι δεν αποδίδω στο στίβο το έχουμε καταλάβει και το έχουμε ξαναπεί. Απλά κάθε φορά που το προσπαθώ θυμάμαι και ποιος είναι ο λόγος. ΟΚ… τα πόδια μου δεν είναι …ανατομικά φτιαγμένα για να τρέχουν στις στροφές του στίβου, δεν πατάν καλά. Προτιμούν τις ευθείες των δρόμων…

Η χτεσινή μου κούρσα στα 10.000μ του Πανελληνίου Πρωταθλήματος εξελίχθηκε σε άλλη μια στιβική ταλαιπωρία, αν και τερμάτισα 12ος με 33:09, επίδοση που τουλάχιστον είναι ατομικό ρεκόρ στον στίβο. Καταραμένο ρεκόρ όμως … στον καταραμένο για μένα στίβο. Προσπάθησα για μια επίδοση στο 32:30 και είχα τον σωστό ρυθμό, όμως από ένα σημείο και μετά οι στροφές με κούρασαν πάρα πολύ, σωματικά και ψυχολογικά.

Η αγωνιστική μου κατάσταση ήταν πραγματικά καλή, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να φανεί χτες, όχι έτσι δηλαδή και δεν έφταιγε μόνο η ζέστη για αυτό. Τουλάχιστον βοήθησα τους συναθλητές μου να κάνουν τα δικά τους ρεκόρ, δίνοντας τους τον σωστό ρυθμό στο πρώτο μισό της κούρσας. Πέντε δρομείς του Ιλισού μπήκαμε στην πρώτη 12αδα του αγώνα.

Αναλυτικό ρεπορτ για τους αγώνες και τα αποτελέσματα εδώ:
http://www.runningnews.gr/item.php?id=14438

Τέλος πλέον με αυτό. Την άλλη Κυριακή θα αγωνίζομαι στα βουνά της Γερμανίας. Από την ελληνική ζέστη και το “κλουβί” του στίβου στο γερμανικό κρύο και την εξοχή. Νεότερα σύντομα…