Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Άλλη μια φετινή “επικίνδυνη αποστολή” στέφθηκε με επιτυχία. Για να είμαι ειλικρινής αυτή η αποστολή ήταν πραγματικά επικίνδυνη οπότε βασικός στόχος ήταν να βγω αλώβητος κάτι που ευτυχώς έγινε, γιατί το αγωνιστικό πρόγραμμα έχει πολλά ακόμα στη συνεχεία.

Φυσικά αναφέρομαι στην συμμετοχή μου στον ορεινό αγώνα της Ζήρειας “GARMIN Ziria Cross Country Race” όπου βεβαίως συμμετείχαν στον μικρο “αναγνωριστικό” αγώνα Scale των 7χλμ (+450μ υψομετρική). Για κάποιον εντελώς αρχάριο και ανεκπαίδευτο στο αγωνιστικό ορεινό τρέξιμο, αυτή η διαδρομή ήταν μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για να πάρω το βάπτισμα της πέτρας και τη σχετική εμπειρία.

Για την απόφαση μου βέβαια να το δοκιμάσω και αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο η συμμετοχή της GARMIN σαν μεγάλου χορηγού, και της Ασημίνας Συλλαίου στη διοργάνωση που φρόντισε τα πάντα για εμένα και τους συναθλητές μου.

Η 3η θέση στον αγώνα πίσω από τους εξαίρετους συναθλητές και φίλους Γιώργο Διαλεκτό και Γιάννη Παπαδόπουλο είναι μάλλον ιδιαίτερα τιμητική, δεδομένου της χαρακτηριστικής ολιγορείας μου στις κατηφόρες και ειδικά στην κατάβαση του μονοπατιού. Αυτό το τεχνικό κομμάτι ήταν η αναμενόμενη δυσκολία του αγώνα. Αυτό που δεν ήταν στα αναμενόμενα ήταν που πιάστηκε η μέση και η πλάτη μου κατά την ανάβαση του αντίστοιχου μονοπατιού. Μη γελάτε εσείς οι βουνίσιοι, τώρα μαθαίνω κι εγώ από αυτά. Απλά περίμενα πως με τόσο σκύψιμο στην ποδηλασία θα είχα συνηθίσει και αυτό το θέμα, αλλά μάλλον χρειάζεται άλλου είδους εκπαίδευση. Πάραυτα στο τέλος πήρα φόρα στην κατηφόρα του ίσιου δρόμου και τουλάχιστον κράτησα την τρίτη θέση. Ευτυχής και πονεμένος!

Κλείνοντας, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ασημίνα για την διοργάνωση της και επίσης πολλά πολλά συγχαρητήρια στους δρομείς που έτρεξαν και ολοκλήρωσαν τη μεγάλη διαδρομή. Ειδικά τους πιο γρήγορους εξ αυτών τους ζήλεψα βλέποντας τους να πετάν πάνω από τις πέτρες στα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής και μετά από τόσες ώρες αγώνα.

Διαβάστε και ένα γενικό ρεπορτάζ για τον αγώνα εδώ: http://www.runningnews.gr/item.php?id=14609

Για τις φωτογραφίες ευχαριστώ για άλλη μια φορά τον Γιώργο Σπύρο