Duathlon: Run to Live, Bike to Ride

Ίσως το δευτερο μερος του τίτλου είναι λίγο οξύμωρο, καθώς σήμερα το κέντρο της Αθήνας θα μοιάζει … σε κατάσταση πολιορκίας με τον ερχομό της Αγγελικούλας, όμως τουλάχιστον για λίγες ώρες την Κυριακή, το χαρήκαμε στην πιο αγνή του εκδοχή, τρέχοντας.

Για τον πρώτο αγώνα δρόμου “We Run Athens” που διοργάνωσε η Nike, κεντρικοί δρόμοι άδειασαν από αυτοκίνητα και 2500 δρομείς ξεχυθήκαμε στη διαδρομή του μαζικότερου επίσημου αγώνα δρόμου μετά τον Κλασικό Μαραθώνιο και τους παράλληλους αγώνες του.

Κάπου εκεί, βρέθηκα κι εγώ να οδηγώ αυτό το ποτάμι δρομέων σε μια ανεπανάληπτη εμπειρία. Ο αγώνας δεν είχε ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο συναγωνισμό και ουσιαστικά είχα ξεχωρίσει δύο, εγώ με τον Γιώργο Μίνο που τελικά ήταν και αυτός που κέρδισε τον αγώνα με 34:10, ενώ εγώ τερμάτισα δεύτερος σε 34:27.

Σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, ήταν μια καλή προπόνηση και τίποτα παραπάνω. Άλλωστε είχα καταφέρει πάλι να αρρωστήσω (κρύωμα ή ίωση θα σας γελάσω), δεν ήμουν στο 100%, συναχωμένος, με βήχα…ε, δεν είχα καμιά διάθεση να πιεστώ και να ρισκάρω οτιδήποτε.

Έτσι κι αλλιώς σε αυτούς τους αγώνες το πιο σημαντικό είναι η χαρά της συμμετοχής … των άλλων. Να βλέπεις τόσο κόσμο στο δρόμο, να διεκδικεί και να παίρνει αυτό που δικαιούται, την πόλη του καθαρή για τρέξιμο!

Περισσότερα για τον αγώνα και τα αποτελέσματα εδώ:
http://www.runningnews.gr/item.php?id=12521

Φωτογραφίες εδώ:
https://www.facebook.com/media/…1

Είχα δεν είχα πάλι μπήκα κι έτρεξα τρίαθλο … την Κυριακή που μας πέρασε στον αγώνα της Transiton Sports στον Σχινιά (1,5-40-10). Είχα μέσα μου ένταση και έπρεπε να την εκτονώσω αγωνιστικά κάπως. Στο κάτω κάτω είχα ξεκουραστεί από το παγκόσμιο και ένιωθα σε καλή κατάσταση οπότε είπα να δοκιμάσω … την τύχη μου πάλι.

Λοιπόν, αυτό το κολύμπι πρέπει κάπως να το δω λίγο πιο σοβαρά. Δεν μπορώ με χαλαρά 30λεπτα πλατσουρίσματα στη θάλασσα να περιμένω να αγωνιστώ σοβαρά σε τρίαθλο. Την Κυριακή υπέφερα σε αυτό το κομμάτι και η στολή που φόρεσα δε νομίζω πρακτικά να με βοήθησε και καθόλου.

Τέλος πάντων, αν και αρκετά χρεωμένος, από εκεί και πέρα το ποδήλατο και το τρέξιμο πήγαν αρκετά καλά για να τερματίσω τελικά στην τρίτη θέση της γενικής κατάταξης με χρόνο 2:03:11 πίσω από τον Βασίλη Κρομμύδα (2:00:27) και τον Γιώργο Αλυφαντή (2:03:03) που τον έφτασα σε απόστασή αναπνοής αλλά δεν κατάφερα να τον προσπεράσω κιόλας.

Ο αγώνας πρακτικά δεν είχε καμιά σημασία, πέραν το ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για bike+run εκτόνωση της καλοκαιρινής προπόνησης που δεν μου βγήκε στο παγκόσμιο. Πρακτικά πάντως ήταν το πρώτο βήμα στη μίνι προετοιμασία που θέλω να κάνω για να τρέξω στον Κλασικό Μαραθώνιο στις 11 Νοεμβρίου … ναι θα επιχειρήσω πάλι Μαραθώνιο … εδώ θα’μαστε και θα τα λέμε.

Περισσότερα για τον αγώνα του Σχινιά και τα αναλυτικά αποτελέσματα μπορείτε να τα δείτε εδώ:
http://www.trinews.gr/item.php?id=623

και μερικές φωτογραφίες εδω:

https://www.facebook.com/media/…68775.1069016619

Στην πόλη Νανσί της Γαλλίας διεξήχθη το σαββατοκύριακο που μας πέρασε το παγκόσμιο πρωτάθλημα διάθλου μέσης απόστασης (10-40-5) για τους “γρήγορους” διαθλητές.

Εκτός από τις elite κατηγορίες η διοργάνωσης συμπεριελάμβανε επίσης και τις age group κατηγορίες όπου μάλιστα είχαμε και ελληνική συμμετοχή με την συνήθη ύποπτο Λουκία Λουκοπούλου. Η Λουκία, πραγματοποίησε άλλη μια καλή εμφάνιση σε διεθνή αγώνα καταλαμβάνοντας την 6η θέση στην ηλικιακή κατηγορία 40-44 ετών μετά από 2 ώρες 16λεπτά και 52 δευτερόλεπτα αγώνα.

Στην κατηγορία elite ανδρών, τα πάντα κρίθηκαν στο δεύτερο τρέξιμο, όπου ο Ισπανός Emilio Martin ήταν ο πιο γρήγορος και έκανε την έκπληξη κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο με 1:40:40 αφήνοντας δεύτερο τον Βέλγο Antoine Duvivier (1:40:43) και τρίτο τον Γάλλο Benoit Nicolas (1:40:47).

Στους “μικρούς “(juniors), που έτρεξαν στη μισή απόσταση παγκόσμιος πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Βρετανός Richard Horton σε 49:42, μόλις μπροστά απο τον Ιταλό Matthias Steinwandter ενώ το χάλκινο μετάλλιο πήγε στον Λουξεμβούργιο Bob Haller.

Στους άνδρες 23 ετών η Γαλλία θριάμβευσε με τον Thomas Andre να κερδίζει σε 1:41:08 και τον Felix Duchampt να τερματίζει τρίτος σε 1:42:02. Ανάμεσα τους δεύτερος τερμάτισε ο Ισπανός Albert Moreno Molins of Spain in 1:41:39

Στις Γυναίκες το χρυσό πήγε στην Αυστραλή Felicity Sheedy-Ryan με 1:52:43. Δεύτερη τερμάτισε η περσινή νικήτρια Βρετανίδα Katie Hewison (1:53:42) και τρίτη η Γαλλίδα Sandra Levenez (1:54:20).

Αντίστοιχα στις γυναίκες κάτω των 23 ετών, παγκόσμια πρωταθλήτρια αναδείχθηκε η Γαλλίδα Alexandra Cassan Ferrier με 1:56:44. Δεύτερη τερμάτισε η Βελγίδα Sofie Hooghe 1:59:36 και τρίτη η Ισπανίδα Melina Alonso (2:00:13).

Στις “μικρές” (juniors) η Βρετανία πήρε τις δυο πρώτες θέσεις με την Georgia Taylor-Brown (58:27) και την Georgina Schwiening (58:40). Η οικοδέσποινα Γαλλία πήρε κι εδώ άλλο ένα μετάλλιο με την Jeanne Lehair τρίτη με 58:59.

Αναλυτικά, όλα τα αποτελέσματα

http://www.triathlon.org/results/results/2012_nancy_itu_d…ionships/7464/

Αγαπητοί  συν+Αξιοι σας ενημερωνουμε για το:

2ο Ναξιακό Δίαθλο.!!!!

14 Οκτωβρίου 10:00 πρωί στην Παράλια Πλακά Νάξου

3χλμ Τρέξιμο 12χλμ Ποδήλατο 3χλμ Τρέξιμο
Δωρεάν συμμετοχή – Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι

Για περισσότερες πληροφορίες Τηλ.: 6947676480
Google maps Διαδρομή. http://goo.gl/maps/YjoFr

Φωτογραφίες απο το 1ο Δίαθλο: http://www.facebook.com/media/set/?s..69475&type=3

συν+Αξία Ομάδα Εθελοντών Νάξου & Μικρών Κυκλάδων.

http://sinaxia.blogspot.com/

Με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Διάθλου στο Ζόφινγκεν έκλεισε ένας μεγάλος κύκλος. Οι μέρες που ακολούθησαν είχαν αρκετή περισυλλογή, όπως συμβαίνει και πρέπει να συμβαίνει μετά από έναν μεγάλο αγώνα που δεν πάει όπως θέλουμε. Όπως έγραφα και προχτές (http://www.duathlon.gr/?p=1115) επί της ουσίας για μένα τίποτα δεν τελείωσε ακόμα και οι λογαριασμοί είναι ανοιχτοί, όμως για φέτος πρέπει να το αποδεχτώ.

Ότι έγινε έγινε και πλέον δεν μπορώ να γυρίσω τον χρόνο πίσω. Οφείλω να κοιτάξω μπροστά και να φροντίσω για τα καλύτερα στο μέλλον. Λέω από αύριο να αρχίσω να μπαίνω σιγά σιγά σε ρυθμούς προπόνησης πάλι. Ξεκουράστηκα αρκετά, σωματικά και ψυχολογικά και έτσι κι αλλιώς δεν μπορώ να κάθομαι. Βάζω νέους στόχους, χαράσσω νέες διαδρομές και ξεκινάω. Η ζωή μου είναι εκεί έξω.

Αν αισθανθώ πως μπορώ να προπονηθώ και να προσπαθήσω να τρέξω έναν καλό Μαραθώνιο στις 11 Νοεμβρίου στην Κλασική διαδρομή, που είναι παράλληλα και το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Τουλάχιστον φέτος νιώθω υγιής σε αντίθεση με πέρσι τέτοια εποχή που ήμουν σακαταμένος. Θέλω να κλείσω με θετικό πρόσημα τη χρονιά, να μην μου έχει μείνει πίκρα μπαίνοντας στο νέο έτος. Μπορεί βεβαίως να μην τα καταφέρω πάλι, αλλά τουλάχιστον θα έχω προσπαθήσει και θα έχω ζήσει, άλλον έναν μεγάλο αγώνα, στη διαδρομή της προετοιμασίας μέχρι την εκκίνηση του αγώνα και από εκεί με τον κάλο στον τερματισμό. Έτσι κι αλλιώς από τον Μαραθώνιο δεν έχω μεγάλες προσδοκίες, απλά να χαρώ τον αγώνα μου.

Κάθε τέλος μια αρχή λοιπόν. Όνειρα, επιθυμίες και κυρίως στόχοι υπάρχουν, οι διαδρομές χαράσσονται και αύριο ξαναβγαίνω στο δρόμο με μια πελώρια λαχτάρα για ζωή…